Endometrioza występuje u 7-10% kobiet w wieku rozrodczym. Wśród kobiet cierpiących na przewlekły ból miednicy endometrioza może być jego przyczyną aż u 77-87%.
Czym tak właściwie jest endometrioza?
Jest to choroba, która bardzo obniża jakość życia kobiet na nią chorujących. Polega ona na migracji komórek błony śluzowej macicy do różnych obszarów ciała, czyli do miejsc, gdzie występować te komórki w ogóle nie powinny. Najczęściej migrują one w okolicę jamy brzusznej, do jelit, pęcherza, jajowodów czy jajników, ale mogą też przenosić się w bardzo odległe obszary np. do płuc. Problemem jest to, że komórki endometrium reagują na hormonalne zmiany zachodzące w organizmie kobiety w taki sam sposób jak komórki leżące w macicy czyli narastają, złuszczają się a następnie dochodzi do krwawienia zgodnie z cyklem miesięcznym.
Ponieważ krew nie ma ujścia dochodzi do zmian zapalnych, tworzą się torbiele, sklejenia powięzi i zrosty, a także blizny. Zmiany te powodują pojawienie się dolegliwości bólowych, w zależności od miejsca w którym występują. Jeżeli komórki endometrium przemieszczą się do ściany jelita , mamy bóle jelit, krwawienia podczas menstruacji również z jelit, problemy z trawieniem, z czasem może nawet dojść do niedrożności jelita. Jeśli endometrium zagnieździ się w ścianie pęcherza czy moczowodu, mamy ból i krwawienie podczas oddawania moczu itp. innymi objawami mogą być też bardzo bolesne miesiączkowanie, ból w czasie współżycia, bolesne wypróżnianie, wzdęcia, zaparcia, biegunki, mdłości, bóle pleców, bioder, stawów krzyżowo-biodrowych. Endometrioza może też prowadzić do niepłodności.
Endometrioza – przyczyny powstawania
Przyczyny do dziś nie są do końca znane, przypuszcza się, że na powstanie endometriozy wpływ mają
- hormony – estrogeny;
- predyspozycje genetyczne (gdy u kogoś z naszych bliskich, np. mamy też występowała endometrioza);
- metaplazja (zmiana normalnych komórek, które wyścielają jamę macicy na komórki patologiczne, które mają zdolność do przemieszczania się poza obszar macicy);
- cofanie się komórek menstruacyjnych do jamy ciała (teoria dr Johna Samsona z 1920 r.);
- zaburzenia układu odpornościowego
- transport komórek przez układ limfatyczny i krwionośny (fragmenty błony śluzowej macicy mogą przenosić się do innych części ciała poprzez układ krwionośny czy limfatyczny;
- stres;
- środowisko zewnętrznego (zanieczyszczenie środowiska, które wpływa z kolei na osłabienie układu odpornościowego);
- odżywianie
Endometrioza – jak może pomóc osteopata?
Osteopatia jest holistycznym spojrzeniem na ciało człowieka, holistycznym sposobem leczenia. Osteopata poprzez badanie diagnostyczne za pomocą rąk odnajduje w ciele pacjenta zablokowania. Są to miejsca o zmniejszonej ruchomości, zwiększonym napięciu, które wpływają na to, że organizm nie pracuje tak jak powinien. Następnie poprzez delikatną prace, stara się uwolnić te restrykcje. Robi to po to, aby ciało mogło samo, wykorzystując swój własny potencjał, zregenerować się i zacząć prawidłowo funkcjonować.
Każde sklejenie powięzi, zrost czy blizna powodują, że tkanka traci swoją ruchomość. Osłabia to przepływ krwi i limfy w zajętych tkankach. To z kolei powoduje, że niedrenowana tkanka jest gorzej odżywiona i niedotleniona, spada jej metabolizm. Następstwem jest ból i rozszerzenie stanu zapalnego. W odpowiedzi na zachodzące zmiany zwiększa się też napięcie w tym obszarze i nie tylko, ponieważ ograniczenia ruchomości w obrębie miednicy czy jamy brzusznej będą skutkowały zwiększonym napięciem w obrębie przepony, klatki piersiowej, następnie barków, szyi itd. Konsekwencją chorób przewlekłych jest to, że po pewnym czasie choruje całe ciało, ponieważ ciało jest jednością.
Jak pracuje osteopata?
Osteopata pracuje holistycznie. Patrząc na ciało całościowo nie ogranicza się tylko do okolicy bólowej. Bierze pod uwagę wszystkie struktury ciała, ich połączenia i to jak wpływają na siebie nawzajem. Poza tym, delikatnie uwalnia sklejenia tkanek, uelastycznia te tkanki poprawiając w ten sposób drenaż, dzięki czemu zmniejsza się stan zapalny. Pracuje także z narządami wewnętrznymi (osteopatia wisceralna) poprawiając ich ruchomość, dzięki czemu wpływa tez pośrednio na poprawę pracy jelit. Oprócz tego, pracuje z napięciami, poprzez odpowiednio dobrane techniki rozluźnia okoliczne tkanki i mięśnie normalizując napięcia. Dno miednicy zbudowane jest z mięśni, które gdy są nadmiernie napięte mogą być przyczyną bólu podczas współżycia. Dlatego znormalizowanie napięcia mięśniowego będzie miało wpływ na zwiększenie komfortu w tym obszarze. Kiedy zmniejsza się napięcie mięśniowe, poprawia się drenaż tkanek, ruchomość narządów i przepony. Zmniejszają się także dolegliwości bólowe, a co za tym idzie poprawia się jakość życia pacjentki.
Działania osteopaty wspomagają leczenie klasyczne, dzięki czemu jest ono jeszcze bardziej skuteczne (dotyczy zarówno leczenia zachowawczego jak i po operacjach). Ponadto ważnym elementem wspomagającym jest też dieta i niejednokrotnie zmiana stylu życia (im mniej stresu, tym mniej stanów zapalnych).